brudne dziecko to szczęśliwe dziecko

201 views, 2 likes, 0 loves, 0 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Stylówka: Świat dziecka powinien być wypełniony niczym nieskrępowaną zabawą. Szczęśliwe dziecko to brudne dziecko! Wiemy Brudne Dziecko, to szczęśliwe Dziecko! Muszę przyznać, że dzisiaj było wyjątkowo brudno Typ zabawy sensorycznej, nazywany u nas po prostu 219 views, 6 likes, 3 loves, 0 comments, 2 shares, Facebook Watch Videos from Psie Atelier: Gościniec Dom Tymczasowy zaprasza na film z serii "Brudne dziecko to szczęśliwe dziecko" Gościniec Dom Tymczasowy zaprasza na film z serii "Brudne dziecko to szczęśliwe dziecko" 😁😁😁😁 | By Psie Atelier To, że dziecko wraca z przedszkola całkiem brudne, nie jest dla rodziców żadną nowością. To naturalne, że dzieci się brudzą: niektórzy mówią nawet, że brudne dziecko, to dziecko szczęśliwe… Warto pozwolić dziecku na swobodną zabawę, ale trzeba przy tym pamiętać o codziennej higienie i regularnym praniu. Brudne dziecko to szczęśliwe dziecko – dlaczego warto pozwolić dziecku się brudzić? Brudne dziecko to szczęśliwe dziecko – to maksyma wszystkim dobrze znana. Choć niektórzy uważają ją za frazes, postaram się przekonać was, że pozwolenie dziecku na ubrudzenie się nie jest niczym złym. naskah drama cerita rakyat 8 orang 4 laki laki 4 perempuan. Koncepcja powrotu do szkoły, szczęśliwe uśmiechnięte dziecko uczeń korzystający z laptopa i tabletu cyfrowego, uczęszczający do zdalnej edukacji – Stockowy materiał wideoKoncepcja powrotu do szkoły, szczęśliwe uśmiechnięte dziecko uczeń korzystający z laptopa i tabletu cyfrowego, uczęszczający do zdalnej edukacji - Zbiór materiałów filmowych royalty-free (Artykuł biurowy)OpisKoncepcja powrotu do szkoły, szczęśliwe uśmiechnięte dziecko uczeń korzystający z laptopa i tabletu cyfrowego, uczęszczający do zdalnej edukacjiSłowa kluczoweArtykuł biurowy Wideo,Budynek szkolny Wideo,Cyfrowy tubylec Wideo,Czarny kolor Wideo,Czas rzeczywisty Wideo,Dzieci w szkole Wideo,Dzieciństwo Wideo,Dziecko Wideo,Dziewczyny Wideo,Edukacja domowa Wideo,Film - Obraz filmowy Wideo,Format HD Wideo,Granie Wideo,Horyzontalny Wideo,Internet Wideo,Internet rzeczy Wideo,Jedna osoba Wideo,Klasa Wideo,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat beztantiemowych materiałów wideo lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami wideo. Według najnowszych badań pierwsze dwanaście miesięcy życia niemowląt jest najważniejsze dla właściwego rozwoju ich układu immunologicznego. Dzieci, które przed ukończeniem pierwszych dwunastu miesięcy wychowywały się w bezpośredniej ekspozycji na dużą ilość alergenów, w przyszłości rzadziej chorują na atopie. Niezliczone alergie i astma to problem dzisiejszych czasów, zwłaszcza w krajach rozwiniętych i rozwijających się. Coraz częściej zadajemy sobie pytanie – skąd to się bierze? Kiedyś przecież tego nie było. Odpowiedź może być dla niektórych szokująca, jednak w znacznej liczbie przypadków sami jesteśmy sobie winni. Człowiek z natury ma predyspozycje do przesady. Nie potrafimy znaleźć złotego środka i popadamy ze skrajności w skrajność. Gdzie leży problem? W niewystarczającej wiedzy. Okazuje się, że paradoksalnie im bardziej człowiek chce „pomóc” tym bardziej szkodzi. Ktoś kiedyś powiedział parę słów o bakteriach, ktoś powiedział coś o wirusach, gdzieś usłyszano okropne słowo „patogen” i nagle społeczeństwo oszalało na punkcie nadmiernej higieny. Odkażano wszystko i wszystkich. Najwięcej oczywiście w najbliższym otoczeniu dzieci – bo o nie przecież dba się najbardziej. Najnowsze wyniki badań, opublikowane w czasopiśmie Alergologii i Immunologii Klinicznej potwierdzają dotychczas znaną hipotezę higieny. Dzieci wychowujące się w tzw. „sterylnych domach” znacznie częściej zapadają na różnego rodzaju alergie oraz astmę. Dzieje się tak dlatego, że ich układ immunologiczny nie ma możliwości „ćwiczenia” od najmłodszych lat. Regularna (ale kontrolowana) ekspozycja na drobnoustroje stymuluje organizm do „nauki co jest dobre, a co złe”. Badanie przeprowadzono na 467 noworodkach zamieszkujących tereny śródmiejskie. Miejsce zostało wybrane nieprzypadkowo, ponieważ właśnie w dużych miastach obserwuje się największy poziom alergii, w przeciwieństwie do dzieci wychowujących się na terenach wiejskich. Stan zdrowia dzieci był monitorowany przez trzy lata, a ich domy sprawdzono pod kątem poziomu i rodzaju występujących alergenów. Wykazano, że niemowlęta które przed ukończeniem pierwszego roku życia miały częsty kontakt z sierścią zwierząt domowych, gryzoni, a nawet odchodami karaluchów, w wieku trzech lat znacznie rzadziej chorowały na świszczący oddech, różne alergie i astmę. Dzieci, które miały duży kontakt z szeroką gamą drobnoustrojów, zwłaszcza z grup Bacteroides i Firmicutes były w późniejszych latach mniej narażone na atopie. Wyniki te są zgodne z tymi, otrzymanymi w czasie wcześniejszych badań na zwierzętach. Autorzy komentują w swojej publikacji – „Jest to pierwszy raport naukowy wykazujący, że ekspozycja we wczesnym dzieciństwie na wysokie poziomy alergenów, połączona z środowiskiem bogatym w konkretne rodziny bakterii daje efekt ochronny przed atopią i świszczącym oddechem.” Dlaczego tak istotna okazała się ekspozycja już w pierwszym roku życia dziecka? Istnieje kilka możliwych wyjaśnień. Skład mikrobiomu niemowląt kształtuje się przez pierwszy rok życia, a sposób w jaki to nastąpi ma w przyszłości istotny wpływ na układ odpornościowy. „Domowe mikroorganizmy”, które były zidentyfikowane w badaniu, w większości należą do potencjalnych ludzkich kolonizatorów, produkujących ponadto ważne immunomodulujące metabolity. W związku z tym wczesna ekspozycja na tego typu bakterie mogłaby powodować ich zasiedlenie w ludzkim organizmie, które jako „skutek uboczny” powodowałoby zmniejszenie podatności na atopie i alergie w późniejszych latach. Innym prawdopodobnym wyjaśnieniem może być fakt, że wczesne zetknięcie układu oddechowego z mikroorganizmami, może wpływać na wrażliwość błon śluzowych, co w konsekwencji zmniejszałoby odpowiedź zapalną na alergeny w przyszłości. "Skład i funkcja mikrobiomu jelita silnie wpływają na reakcje immunologiczne i przedstawiają nową drogę dla rozwoju lecznictwa zarówno astmy jak i wielu innych chorób” – komentuje dla kierująca badaniem dr Susan Lynch. "Wyniki naszych badań sugerują, że jednoczesna ekspozycja na wysokie poziomy niektórych bakterii i alergenów we wczesnym życiu może być bardzo korzystne.” – dodają autorzy w swojej publikacji. O skutkach ekspozycji na alergeny w pierwszym roku życia dziecka pisano już również jakiś czas temu w Clinical and Experimental Allergy. Przebadano 566 chętnych osób w wieku 18 lat , którzy mieli dostarczyć próbki krwi oraz informacje dotyczące warunków w jakich wychowywali się w dzieciństwie. Wykazano, że dzieci wychowujące się w pierwszym roku życia wraz z psem lub kotem mają o połowę zmniejszone ryzyko wystąpienia alergii na te zwierzęta w dorosłym życiu. Czy w takim razie rodzice powinni przestać zwracać uwagę na higienę środowiska życia swoich dzieci? Oczywiście, że nie. Należy po prostu podejść do wszystkiego z głową i nie przesadzać w żadną stronę. Źródła Susan V. Lynch, Robert A. Wood, Homer Boushey, Leonard B. Bacharier, Gordon R. Bloomberg, Meyer Kattan, George T. O’Connor, Megan T. Sandel, Agustin Calatroni, Elizabeth Matsui, Christine C. Johnson, Henry Lynn, Cynthia M. Visness, Katy F. Jaffee, Peter J. Gergen, Diane R. Gold, Rosalind J. Wright, Kei Fujimura, Marcus Rauch, William W. Busse, James E. Gern. Effects of early-life exposure to allergens and bacteria on recurrent wheeze and atopy in urban children. Journal of Allergy and Clinical Immunology, 2014 Ganesa Wegienka, Christine Cole Johnson, Suzanne Havstad, Dennis R. Ownby, Charlotte Nicholas, and Edward M. Zoratti, Lifetime Dog and Cat Exposure and Dog and Cat Specific Sensitization at Age 18 Years, Clin Exp Allergy. Jul 2011 file:///C:/Users/DOM/Downloads/2014-06-early-exposure-bacteria-toddlers-wheezing%20(3).pdf POZOSTAŁE INFORMACJE Mówi się, że brudne dziecko, to szczęśliwe dziecko, ale czy tak jest naprawdę? Nam, dorosłym, brud kojarzy się z czymś złym i niepoprawnym, tego też uczymy swoje dzieci. Tylko czy taka jest prawda? Czy kilka plam to aż taka katastrofa, żeby wywoływać awanturę i obwiniać bezbronne dziecko, które często nawet nie wie kiedy i gdzie się wybrudziło? Sprawa jest dużo bardziej złożona niż się wydaje z pozoru. Plama plamie nierówna Ogromne znaczenie w tym temacie ma geneza każdej poszczególnej plamki. Te powstałe w wyniku zabawy i dziecinnej nieuwagi powinniśmy wybaczać. Maluch pogrążony we własnym świecie nie pamięta o niczym innym. Ciężko mu skupić się na zachowaniu czystości. Tutaj zdecydowanie brud świadczy o szczęściu i niczym niepohamowanej zabawie. Szczególnie podczas harców na podwórku łatwo o liczne błotne i zakurzone plamy. Te dość łatwo wyprać, dlatego nie ma sensu napominanie malucha, lepiej żeby się wybiegał. Najbardziej irytujące są zabrudzenia powstałe przy jedzeniu i te nijak nie mają się do szczęśliwego dziecka. Maluch, który jest głodny i ma apetyt na daną potrawę zjada ładnie, bez wychlapywania i wyrzucania z talerza. To przy marudzeniu i kapryszeniu łatwo o wywrócenie miseczki. Wtedy rodzic najczęściej bardzo się denerwuje. Raz, że dziecko marnuje jedzenie oraz nie zjada danej potrawy, a dwa, że brudzi siebie i wszystko dookoła. Warto wtedy nieco się uspokoić i poszukać głębszej przyczyny takiego zachowania pociechy. Może dziecko walczy z jakąś infekcją i nie ma apetytu, może podczas przygotowywania posiłku coś podjadł i już napełnił mały brzuszek, a może po prostu mu coś nie smakuje, w końcu dorośli również mają swoje upodobania smakowe i trudno jest im je zmienić. Dziecko ma bardzo mały żołądek i potrzebuje mniej pożywienia niż dorośli. Czasem warto odpuścić jeden posiłek maluchowi i nie zmuszać go do jedzenia, wtedy na pewno wstanie od stołu czysty i szczęśliwy. Jest jeszcze jeden rodzaj brudu, bardzo denerwujący dorosłych. Są to wszystkie plamy powstałe przy mniejszych i większych wpadkach związanych z wypróżnianiem i korzystaniem z toalety. Jedyną radą jest tutaj uzbrojenie się w zapasową bieliznę, cierpliwość oraz pamięć, że to tylko dziecko i ono się jeszcze wszystkiego uczy. Brudni dorośli Przebierając dziecko po raz kolejny w ciągu dnia dobrze jest zastanowić się jak często brudzą się dorośli. Są tacy, którym zdarza się poplamić przy posiłku lub oblać kawą. Uprawiając jakikolwiek sport jesteśmy przygotowani na wszelkie zabrudzenia i zawsze mamy ubrania na zmianę. Bardzo często przy pracach domowych czy w ogrodzie brudzimy się jak dzieci. Nikt jednak nie krzyczy na siebie z tego powodu. Nie powinniśmy zatem tak zachowywać się w stosunku do dzieci i wywoływać w nich strach i poczucie winy z powodu kilku plam. W końcu żyjemy w dobie pralek elektrycznych i na prawdę dobrych środków piorących. Brudne dziecko to szczęśliwe dziecko. Zgadzacie się z tym? Czy rzeczywiście tak jest? A może to mimo wszystko jest niebezpieczne i niepotrzebne? Co dziecko może stracić, a co zyskać na beztroskich „brudnych” zabawach? MYLĄCA RÓŻNICAPIERWSZY KONTAKT Z BAKTERIAMIJEDZENIE I CZYSTOŚĆ – DA SIĘ POŁĄCZYĆ?NIE – IDEALNA MAMADOMOWE ZWIERZĘTAZABAWY W OGRODZIE I NA PLACU ZABAWNIE TAKA SMUTNA RZECZYWISTOŚĆBRUDNE = SZCZĘŚLIWE DZIECKONie ma żadnego znaczenia czy to chłopiec czy dziewczynka, czy ma 2, 6 czy 12 lat. Każdy przechodzi w życiu taki okres nie buntu a okres brudu. Bo brudne dziecko to szczęśliwe dziecko! My jako rodzice nie wstydźmy się tego, nie zabraniajmy. Wręcz przeciwnie, zachęcajmy i wspierajmy nasze pociechy. Efekty zobaczycie bardzo szybko. Bliskość, wdzięczność, radość i spełnienie. Kiedyś dzieci Wam, NAM, za to podziękują. MYLĄCA RÓŻNICA Czy jest jakaś różnica między płcią dziecka, jeśli chodzi o brudzenie się? Przecież chłopcy rzadziej zwracają uwagę na to czy ich tenisówki są nieskazitelnie czyste, czy jest na nich przetarta plama po trawie. Dziewczynki natomiast chcą wyglądać jak księżniczki, błyszczące lakierki, idealnie wyprasowana sukienka i błyszcząca opaska niczym diadem w włosach. Takie wyobrażenia być może ma każdy z nas w temacie dziewczynek i chłopców. A może to właśnie chłopcy dbają o siebie bardziej, firmowe ubrania za pieniądze zbierane cały rok czy sprzedaną konsolę, twarz gładka i włosy na żel jak z reklamy? Natomiast dziewczynki biegają po drzewach, zbierają kamyki i bawią się w błocie? Powiem jedno – NIE MA ŻADNEJ REGUŁY jeśli idzie o płeć! Wszystko zależy od wieku dziecka, upodobań, sposobu, w jaki spędza wolny czas. Nawet miejsce zamieszkania ma pewnie większy wpływ na to, jakie będzie nasze dziecko. Oczywistym jest to, że każda mama chce, aby jej dziecko zawsze było czyste, schludne i grzeczne. Przecież wszystkie dzieci takie są – szkoda, że tylko w naszych głowach i opowieściach, bo nawet na zdjęciach nie chcą takie być. Ale czy to źle? Czy na pewno chcielibyśmy mieć tak idealne, przewidywalne i nudne dzieci? Opowiem Wam kilka, nie zawsze zabawnych, sytuacji z życia matki. PIERWSZY KONTAKT Z BAKTERIAMI Zacznijmy od przygotowania się do przyjścia dziecka na świat – ubranka pierzemy w 90 stopniach Celsjusza, żeby dokładnie zabić wszystkie bakterie, później jeszcze to wszystko wyprasujemy, by nie mieć wątpliwości, że wszystkie bakterie zostały zniszczone. To jest jak najbardziej poprawna i prawidłowa czynność każdej młodej mamy – noworodek nie ma wykształconego układu odpornościowego, nie umie bronic się przed drobnoustrojami, których po wyjściu ze szpitala są miliony. Dlatego ważne jest też regularne mycie rąk podczas pielęgnacji maluszka! Wiele z Was myśli pewnie: „Kto tak naprawdę myje tak często ręce?” Przypomnij sobie pierwsze tygodnie z pierwszym dzieckiem w domu – oto odpowiedź. Z doświadczenia wiem, że w czasie pierwszych dni i miesięcy z noworodkiem każdy gość w naszym domu musiał chociaż raz umyć ręce – nie ważne czy dotykał Gabi lub Miśkę, czy była to ciocia na szybką kawę, czy koleżanka, by pogratulować i przywitać maleństwo. Każdej osobie w naszym domu delikatnie lub konkretnie sugerowaliśmy, by umyła ręce. JEDZENIE I CZYSTOŚĆ – DA SIĘ POŁĄCZYĆ? Na początku mamy w domu noworodka, na którego dmuchamy i chuchamy. Mija kilka miesięcy, zaczynamy rozszerzanie diety, teraz bardzo modne jest BLW, które polega na tym, że dziecko wszystko je samodzielnie – albo i nie je, bo nie potrafi jeszcze precyzyjnie trafić jedzeniem do buźki. Efekt? Jedzenie jest wszędzie, na stoliku, podłodze, ścianie a może i nawet suficie tylko tego nie zauważamy. Kolejna kontrowersja, bo przecież: „Moje dziecko od razu ładnie jadło, nie bałaganiło i wszystko mu smakowało”. Ale drogie mamy, w BLW właśnie chodzi o to, żeby dziecko samo decydowało, co chce jeść, ile chce jeść, musi sprawdzić w rączce, co można z tym zrobić, czy łatwo to rozgnieść, czy szybko upada na podłogę i czy lepiej smakuje w formie stałej czy rozgniecionej. Bobas Lubi Wybór – mama musi polubić to sprzątać. Efektem sposobu rozszerzania diety według BLW jest zainteresowanie dziecka jedzeniem. Znacie tak zwane niejadki? Mimo, że nie znają jakiegoś smaku i tak nie chcą go spróbować. Może problem był kiedyś w nas – rodzicach? Nieważne, nadróbmy ten stracony czas, dajmy dziecku różne propozycje smaków, zapachów i konsystencji. Gwarantuję, że ciekawość dziecka zwycięży, a radość w oczach będzie nie do opisania. Czasami trzeba się trochę ugiąć – dać dziecku swobodę działania. Nie ważne, że w trakcie gotowania cała kuchnia będzie wyglądała jakby przed chwilą wybuchła tam bomba! Takie chwile nasze maleństwo będzie pamiętać przez bardzo długo! Widzieliście w telewizji programy, w których 12-letnie dziecko gotuje potrawy, o jakich Wy nie słyszeliście nigdy w życiu? Skąd to się wzięło, przecież takie dzieci nie dość, że narobią bałaganu to spalą cały dom! A może by tak poprosić o pomoc w obieraniu warzyw, owoców, w doprawianiu obiadu? Zacznijmy od małych zadań, a po wspólnym gotowaniu można wspólnie posprzątać. NIE – IDEALNA MAMA Lubię mieć wszystko pod kontrolą. Wszystko na swoim miejscu. Czysto w domu, zabawki ładnie poukładanie w pokoju dziewczynek. Też tak macie? To nic złego! Lubimy mieć wpływ na nasze otoczenie, a w czystości łatwiej funkcjonować. Czystość daje nam poczucie bezpieczeństwa, a ogólny ład – spokój. Dziecko natomiast wprowadza dużo chaosu w życie rodzica – jest nieprzewidywalne, a co najgorsze: często lubi się pobrudzić! Nie znam dzieci, które są idealnie czyste przez cały dzień. Kiedyś bardzo obawiałam się każdej plamy, czuwałam, by maleństwo podczas posiłku idealnie trafiało z jedzeniem do buzi – lub sama je wyręczałam i karmiłam. Jednak to na dłuższą metę nic nie daje. Dając dziecku swobodę w działaniu pozwalamy mu się rozwijać, uczyć nowych umiejętności. W taki sposób powstają zainteresowania, upodobania. Dajmy dzieciom więcej swobody, pozwólmy im ubrudzić się, powąchać okoliczne kwiatki, zerwać listki podczas spaceru, wyrobić ciasto w kuchni czy spróbować truskawkę prosto z krzaka. Bakterie były, są i będą, tego nie unikniemy. Brudne ręce i buzie? Zdarza się, ale co za problem je umyć? DOMOWE ZWIERZĘTA Osobiście nie mamy żadnego zwierzątka w domu, ale u dziadka dziewczynek są dwa psy i to niemałe! Ze względów bezpieczeństwa dziewczynki się z nim nie bawią, lecz wszystko nadrabiają w czasie spacerów. Mały kotek albo piesek? „Mamo, proszę weźmy go” i kotek zaraz jest głaskany i obściskiwany. A przecież takie zwierzęta mają pchły, kleszcze i w dodatku często nieprzyjemnie pachną. Jak to się dzieje, że dzieci tak je uwielbiają? Po pierwsze jest to miłość bezgraniczna, a nasze dziewczynki mają aktualnie hopla na punkcie kotków. Dzień bez kotka na spacerze – dniem straconym! Największą radość ma Miśka, gdy widzi kota chodzącego po płocie sąsiada, a Gabi oczywiście, gdy może do niego podbiec i pogłaskać. Szczęście w oczach dzieci widać na odległość! A co z tymi chorobami i zarazkami, które mają w sobie? Znajomy pediatra kiedyś powiedział słowa, które zapadły mi w pamięć: „Jeśli nie mamy nawet minimalnego kontaktu z potencjalną bakterią, infekcją czy drobnoustrojem, nigdy się nie uodpornimy.” Dlatego nawet gdy widzę brudnego kotka i Miśkę, która do niego podchodzi tłumaczę sobie, że w ten sposób dbam o odporność dziecka. Wiecie, jak u nas wygląda ekstremalny poziom budowania odporności u dziewczynek? Właśnie w ten sposób, że dziecko głaszcze, przytula albo całuje zwierzaka. To było kiedyś nie do pomyślenia przeze mnie! Ale w takich momentach trzeba sobie przypomnieć swoje dzieciństwo i swoje zwierzaki. Taki „buziak” od pieska czy kotka był największym dowodem uznania przez zwierzaka, prawda? To uczy miłości i szacunku do zwierząt. A po przytulankach z kotkiem wystarczy iść umyć polizaną z miłości buzię i ręce, bo innej recepty na szczęście nie ma. To, na co pozwolimy małemu dziecku, będzie miało odzwierciedlenie w przyszłości. ZABAWY W OGRODZIE I NA PLACU ZABAW W domowym ogródku pozornie nic nam nie grozi, bo znamy teren, a wszystkie zabawki są nasze, ale co z dziećmi bawiącymi się na publicznych placach zabaw? Robi się ciepło i place zabaw są wręcz oblegane przez gromadki dzieci. Wszyscy bawią się w tej samej piaskownicy z tym samym piaskiem (podobno na niektórych placach zabaw zlikwidowano piaskownice ze względu na brud i bakterie właśnie). Niby problem rozwiązany, ale z wielką szkodą dla dzieci, które uwielbiają robić babki z piasku! Kolejne bakterie są nie daleko. Wspinanie się po drabinkach i linach – przecież dotykają tego setki dzieci dziennie. Nikomu to nie przeszkadza, a przeszkadza plama na bluzce po obiedzie? Dziecko łatwiej wykąpać niż wywabić plamę po buraczkach czy marchewce. Dlaczego pozwalacie bawić się dzieciom z innymi obcymi dziećmi? Nie wiecie czy nie są na coś chore, czy to rana na kolanie się już zagoiła, czy jest w niej nadal pełno bakterii, bo powstała 5 minut temu. Na podwórku za domem jest dokładnie tak samo. Nie powstrzymacie kota sąsiadów przed wejściem na waszą posesję. Co gorsza – przed załatwieniem się w piaskownicy dzieci… Tak brzmi to okropnie, niestety prawdziwie. Istnieją oczywiście piaskownice sezonowe, plastikowe z zamykaną pokrywą. A co z basenem na ogródku w porze obiadowej? Miała się nagrzewać woda przez ten czas, gdy jemy obiad. Jak to się stało, że coś dziwnego pływa po powierzchni? Czy to brud? Tak, to właśnie brud! Ale jaki i skąd? Zaraz zwariuję! NIE TAKA SMUTNA RZECZYWISTOŚĆ Muszę i chcę wam się do czegoś przyznać. Moje dzieci mogą być brudne! Mogą mieć poplamione sukienki, brudne buciki, czarne ręce i buzie. Pozwalam im na to, mam z tego satysfakcję i cieszy mnie to, że są brudne i szczęśliwe! Największą radość sprawia mi widok zadowolonych dziewczynek, które razem odkrywają świat. Od zawsze bałam się widoku siniaka czy otwartej rany, która wymaga natychmiastowego plasterka z postacią z bajki. Bo przecież jak dziecko ma się nauczyć, że na drzewo się tak wysoko nie wchodzi, jeśli z niego nie spadnie i nie rozedrze ulubionej koszulki zaczepiając o gałąź? Skąd ma wiedzieć, że trzeba umyć ręce przed obiadem, jeśli nie pobrudzi ich do tego stopnia, że piasek nasypie im się do zupy? W jaki sposób ma dowiedzieć się, że trzeba się kąpać i myć, jeśli nie będzie błagało cały dzień po ogrodzie bez butów, wskakując co chwila do basenu, po czym założy białą suknię księżniczki, której nie będzie dało się doprać? Jak ma doprawić sobie posiłek do smaku, jeśli nie zna smaków? BRUDNE = SZCZĘŚLIWE DZIECKO Pozwalam na to, aby Gabi i Miśka były szczęśliwe i brudne – albo brudne i szczęśliwe, bo mam wrażenie, że w tym wieku właśnie poziom ubrudzenia się jest wyznacznikiem szczęścia u dziecka. Udostępniam im świat jaki znam ja i Kuba. Podczas koszenia trawy, mogą się na nią rzucać – mimo, że jest zielona i brudna. Podczas smarowania łańcucha przed wycieczką rowerową mogą pomóc tatusiowi, brudząc paluszki w smarze. Kiedy Kuba przesadza kwiatki lub sadzi nowe rośliny w ogrodzie, robi to razem z dziećmi krok po kroku. Nie raz znalazłam kamyczki z ogródka całe w piasku i ziemię w butach dzieci, a nawet w ulubionej torebce Gabi. Pozwalam im na to, by uczyły się świata same. Pozwalam im na budowanie nowych umiejętności. Mam wszystko pod kontrolą wtedy, gdy wiem, że nie robią czegoś za moimi plecami, w ukryciu, ale legalnie z mamą i tatą, bo wiedzą, że mogą. Mimo tych niedopranych ubrań, zniszczonych koszulek i butów, przychodzi dzień kiedy chcą wyglądać ślicznie, czysto, pachnąco, z lokami lub zaplecionymi warkoczami. Najlepsze jest to, że wszystko o czym wspomniałam jest normalne. Każdy z nas tak robi, tylko nie każdy o tym mówi. W kwestii „brudu”, morusania, glajdy, błotka i temu podobnych w życiu dziecka, tak samo jak w każdym innym aspekcie jego wychowania – nie zakazujemy, pozwalamy ale wspieramy, pomagamy, dbamy, wskazujemy kierunek, wyrabiamy dobre, pożądane nawyki. Hasło: „Do łazienki i myjemy rączki!” brzmiało u nas kilka dobrych lat, kiedy Gabi była jeszcze sama, dziś ona robi to odruchowo – po przedszkolu, podwórku, po malowaniu farbkami na stole, idzie do umywalki i myje łapki. Ostatnio wręcz z wielką chęcią myje rączki, bo uwielbia zapach Baby Dove Emulsji do mycia ciała i włosów. Ja lubię są za to, że jest hipoalergiczna, nie powoduje łzawienia, nadaje się zarówno do mycia rąk, całego ciała i włosów dla wrażliwej skóry, delikatnie oczyszcza skórę dziecka pozostawiając ją miękką i nawilżoną. Z Misią sprawę mamy załatwioną, bo będąc młodszą siostrą zapatrzoną tę starszą, kopiuje niemal każde jej zachowanie 🙂 . I Miśka uwielbia myć rączki! Potrafi dopominać się sama o to nawet kilkanaście razy w ciągu dnia. Nie ma żadnego znaczenia czy to chłopiec czy dziewczynka, czy ma 2, 6 czy 12 lat. Każdy przechodzi w życiu taki okres nie buntu a okres brudu. Bo brudne dziecko to szczęśliwe dziecko! My jako rodzice nie wstydźmy się tego, nie zabraniajmy. Wręcz przeciwnie, zachęcajmy i wspierajmy nasze pociechy. Efekty zobaczycie bardzo szybko. Bliskość, wdzięczność, radość i spełnienie. Kiedyś dzieci Wam, NAM, za to podziękują. „Ilość szczęścia dziecka, jest wprost proporcjonalna do ilości błota na nim osiadłego.” Blog Ojciec, Dzieci, a błoto, rok wydania: 2014. 2008 rok, słoneczne lato. Tatuś z dwuletnią wówczas córeczką zwożą węgiel do piwnicy. Ja mam swoje taczki, córka ma swoje. Oczywiście czasem jakiś węgielek wypadnie, więc trzeba go podnieść. Koniecznie gołymi rękami, a jak się ubrudzą to trzeba je powycierać. W ubranie. Po godzinie, córka była czarna – od stóp do głów. Do dziś pamiętam przechodzącą wówczas sąsiadkę, która zamiast reprymendy dla nieodpowiedzialnego ojca, powiedziała, że moja córka to ma prawdziwie szczęśliwe dzieciństwo. Unikanie brudu „O nie!” słyszymy w reklamach, kiedy dziecko wbiega do domu, roznosząc błoto. Tragedia. Bo dziecko nabrudziło. Trzeba nakrzyczeć, trzeba upomnieć, trzeba dać karę. I przede wszystkim trzeba załamać ręce. Niegrzeczne dziecko! Ile mnie to teraz pracy będzie kosztowało. Ile cierpienia! Czym ja sobie na to wszystko zasłużyłem? Tym, że jesteś barankiem. Jeśli dziecko idzie się bawić, kiedy na zewnątrz jest błoto, to nie ubieramy mu garnituru, tylko zestaw „koło domu”. Jeśli planujemy robić coś, co będzie brudzić, a nasze dziecko chce nam pomóc, to nie mówimy mu „Idź sobie, bo się ubrudzisz”, tylko przebieramy go. Każde dziecko ma jakieś szmaty. Nie odsuwaj dziecka, bo może się ubrudzić. Ono chce pomagać dlatego, że może się pobrudzić. Porada dla nie rodziców: Jeśli w ogóle chcesz mieć dzieci, to pożegnaj się z idealnym porządkiem na kilka lat. Nowe doświadczenia Dzieci lubią się brudzić. Lubią bawić węglem, kredą czy błotem, bo to wszystko zostawia ślady. To nie jest straszne. To jest świetne. Dla dzieci. I Twoim zadaniem jako rodzica jest doprowadzenie do tego, żeby dziecko mogło się pobrudzić. Załóż dziecku fartuch i gumowe rękawice, jeśli czujesz, że powineneś. Jeśli jest taka potrzeba, to połóż w pokoju dziecinnym na podłodze folię malarską (kosztuje kilka złotych, a faktycznie czasem się przydaje). Puść wodzę fantazji i pozwól dziecku na to samo. Wyciągnij farby plakatowe i pomaluj dziecku stopy. Kup mu kilka kilogramów gliny, po czym pokaż mu jak fajnie się ją zgniata i miesza z wodą. Urządźcie sobie bitwę na pomidory (level: hardcore). Pokaż dziecku, że brudzenie się jest fajne, ale wymaga odpowiedniego ubrania i odpowiedniego otoczeniu. No i przede wszystkim, bawcie się dobrze. Leniwi Wrażliwi tatusiowe Przy okazji tego tematu: niezmiernie bawią mnie tatusiowie, posiadający czasem nawet kilka dzieci, którzy ich nie przewijają, bo się brzydzą. I żony w to wierzą. Drogie Panie, mały apel: wasz mąż się nie brzydzi. On jest leniwy. Prawa do zdjęcia należą do daily sunny. Jeśli dotarliście do tego momentu, to po pierwsze jest mi niezwykle miło. Byłbym też niezwykle wdzięczny, gdybyście uznali ten artykuł za warty udostępnienia dalej, bo dzięki temu będzie on miał szansę trafić do kogoś, kto być może również potrzebuje go przeczytać.

brudne dziecko to szczęśliwe dziecko